Ο κυρίαρχος στόχος των «Γειτονιών της Νάουσας» ήταν η αλληλεγγύη. Μιλούσαμε για αλληλεγγύη σε κάθε γειτονιά. Αλληλεγγύη που ξεκίνησε με τη διάθεση να υπερασπιστούμε τον γείτονα που αρνιόταν να πληρώσει το χαράτσι. Αλληλεγγύη να μην μείνει κανείς χωρίς ρεύμα και χωρίς φαγητό.
Συζητήσαμε τη δημιουργία «συνεταιρισμού της κοινωνίας» που να μπορεί να κάνει «εμπόριο χωρίς μεσάζοντες». Ώστε, σε μια έντιμη και απευθείας συναλλαγή, να επωφελούνται παραγωγός και καταναλωτής. Να επωφεληθεί ο τοπικός παραγωγός και ο καταναλωτής με προϊόντα καλής ποιότητας και καλής τιμής. Ακόμη και να σωθεί το μαγαζί της γειτονιάς πουλώντας βασικά είδη σε συνεννόηση με τους καταναλωτές με μικρότερο κέρδος και χαμηλότερη τιμή.
Χάρη στο επιτυχημένο παράδειγμα των φίλων της Κατερίνης, πείστηκαν οι άπιστοι Θωμάδες και αυτά υλοποιούνται. Εμείς προχωράμε και με την αίτηση προς το δημοτικό συμβούλιο Νάουσας για φτηνή ξυλεία. Αλλά και διακίνηση άλλων προϊόντων. Αυτά είναι ένα αποτέλεσμα αλλά και μια αφορμή για να προχωρήσουμε παραπέρα. Στην κοινωνία της αλληλεγγύης. Μπαίνει η ηθική υποχρέωση να λειτουργήσουμε όχι σαν απλοί καταναλωτές αλλά σαν συμμέτοχοι. Με ιδέες, με δημιουργία δικτύου στις γειτονιές μας, με συμβολή στην υλοποίηση κοινών στόχων. Και σκέψεις για καινούριους.
Άμεσα πρέπει να δηλωθούν διαθεσιμότητες για βοήθεια.
Ξεκινώντας από την πατάτα. Συμβάλλοντας όπως χρειαστεί με τη ξυλεία. Αλλά προχωρώντας και στο κοινωνικό ιατρείο , στη νομική υποστήριξη, στη ψυχική στήριξη, στην ψυχαγωγία και όλα που θα μας κάνουν πολίτες και συμπολίτες. Για να επιβιώσουμε και να νικήσει η κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου